بزن مطرب

بـــزن مطـــرب بیا ســـــا قى ادركأ ســـاً و نا ولـــها

كـه  لطف شــعرحــــــافظ می گشاید رمزمشــــــكلها

 نســـــیم شــعـر موزونــش  مشــــوّش كرد زلف یار

وزان صــد نافـه بگشود وچه خـون انداخت دردلها

به آب عشــق شســـتم دل، بتـــرتیـبـى كه فــــرموده

به مـى ســــجاده رنگیـن كردم آنگه  ســـیر منزلـها

رسیــدم شـــاهـــــراه مـــــنزل جـــانـان و آســـــــودم

مگــــر بـرهــــم زنـد فــــریـاد بـــر بندیـد  محمــــلها

مــــرا تا نـوح شــد حـــافــظ ، كتـابـش كشـتی ایـمـن

ازآن گــرداب بگـذ شتــــــم  نمـایان گشـت ســـاحـلها

زجامش جـرعه اى خــــوردم بخودكامی رســیدم من

از آن جــام  گهـــــــــربـارى كه  آرایـــــــند محــفـلها

مـرادومـرشـدى ما را بـه ما زان ســوى هستــــی گو

تویــى  پیـــــــغمبر خــــــونیــن  دلان  پــاى درگل ها

به شـــــمع شعر تو حـافظ  منـور شـــد دل "ســـاقى"

چـه مســــكیـنان خـامـــــوشــــند از شـــعر توغـا فـلها

ساقی 91